Grönland - erkekler diyarındaki en büyük deneyimlerim

Grönland - erkekler diyarındaki en büyük deneyimlerim tarafından yazılmıştır Lene Kohlhoff Rasmussen.

Neden Grönland?

Kuzeydeki yerlileri okuyarak her zaman büyülenmişimdir; büyük kutup kaşiflerinin uzun ve zorlu kızak seferlerine çıktıkları zaman hakkında. Ve Jørn Riel'in masallarındaki tuhaf kaderlerin eşliğinde kendimi eğlendirdim.

Fırsat bulur bulmaz iş aradım Grönland. Mart 1999'da, tüm eşyalarımı, Kuzey Kutup Dairesi'nin 350 kilometre kuzeyindeki büyük bir takımada bölgesinde bulunan Disko Körfezi'nin güney kesiminde bulunan Aasiaat'a gönderdim.

Şehrin yaklaşık 3200 nüfusu vardır ve 8 x 3 kilometrelik bir adada yer almaktadır. Grönland'da üç yıl yaşadım ve ilk iki yıl Boligselskabet INI'de Aasiaat şubesinde çalıştım. Daha sonra biraz daha güneye Sisimiut'a taşındım.

Farklı bir iş

İşteki ilk günüm hafızamda hâlâ çok net. Bana ofisi gezdirirken şehrin ressamlarından biri geldi ve yeni patronum Per bizi tanıştırdı. Ressam Lars, Grönland'daki zanaatkarlar için kazanılacak çok para varken Danimarka'yı genç bir adam olarak terk etmişti.

Şimdi orada boğulmuştu ve bir kutu bira ve her gün tartıştığı sarhoş Grönlandlı bir kadınla yaşıyordu. Dalgalı saçları, kirli sakalları da kıvrıldı. Giysiler bir zamanlar beyazdı ve yeni yıkanmıştı, ancak pantolonundaki sarı kurumuş lekenin uzun zaman önce olduğunu kanıtladı.

"Böyle bir kız bina tasarımcısı olabilir mi?" Diye sordu patronuma. Bu arada ağzının üst kısmında bıraktığı son iki sarı köpeği ortaya çıkardı.

"Evet, zamana da ayak uydurmalıyız," diye cevapladı Per. "Onu karşılamalısın."

"Evet, haha" güldü.

"Ama çok hassas değilsin, değil mi?" bana aşağılık bir bakış gönderirken sordu.

"Ah hayır, sanırım hayır," diye tamamen ikna olmuş hissetmeden yanıtladım. Şehrin esnaf personeli tarafından bana saygı duyulması biraz zaman almalı ve bunun tersi de geçerli.

Ruh adamı olarak istihdam

Birkaç saat sonra patronum genç bir çiftle sohbet etti. Dairelerinin perili olduğuna ve bölmenin içinde bir hayaletin yaşadığına inanıyorlardı. Grönland'da alışılmadık derecede yüksek sayıda hayalet var. Sanırım uzun ve karanlık kışlar ve rüzgarın ahşap evleri parçalayıp salladığı ürkütücü sesler yüzünden.

“Gelip kendin bakabilirsin; hayalet duvarda büyük bir delik açmış,” diye açıkladı çift. "Yeni bir daire alamazsak, o zaman duvarı yıkıp oradan uzaklaştırmanız gerekir."

Sonuç olarak, duvarlarda delikler açan bir hayalet olup olmadığını kontrol etmek için çifti eve götürmek zorunda kaldım. İnşaat mühendisi olmaya neredeyse yeni kalifiye olmuştum ve şimdi işteki ilk günümde biraz soluklandım.

Ne yazık ki, sonucum sakinleri memnun etmedi. Hayalet bulamadım ve bunun yerine deliklerin dışarıdan gelen baskıdan kaynaklandığını ve kendi kendine uygulandığını gördüm.

Ayrıca, 1960'lardan kalma sefil bir şekilde inşa edilmiş apartman bloklarının konut inşaatı ve tadilatını denetleyen profesyonel olarak daha zorlu görevler de aldım. Ama Grönland'da pek çok şeyin farklı olduğunu itiraf etmeliydim ve orada geçirdiğim süre boyunca hem kişisel hem de profesyonel olarak çok şey geliştirdim.

'Çikolata Fabrikası'na bir gezi

Çoğu kiralık evin makul bir standardı vardı ve ben de küçük şirin bir ahşap evde yaşıyordum. Ancak işyerinde belediye konutunun durumunu kayıt altına alma görevi verildiğinde, ciddiyetle 'kınanacak konut koşulları' kavramıyla karşılaştım.

Evlerin çoğunda merkezi ısıtma yoktu, küçük bir gemi sobası ile ısıtıldılar ve çok sızdırdılar. Akan su yoktu, bu yüzden şehrin çevresindeki musluklardan getirilmesi gerekiyordu ve kanalizasyon da yoktu.

Haftada birkaç kez belediyeyi bir kamyonla dolaşıyorlar ve tuvaletlerden bok çuvalları topluyorlardı. Hepsi 'Çikolata Fabrikası' dediğimiz yerde sona erdi.

Bir gün kamyonun bagaj kapısını kapatmayı unutmuşlardı ve şehrin dışkılarının yarısı ana caddede uzun bir şerit halinde sona erdi. Bir sonraki kar tabakası domuz ahırını kaplayana kadar büyük bir konuşma konusu haline geldi ve her şey yeniden normal görünüyordu.

Grönland'daki entegrasyon girişimim

Kış olunca bir köpek kovası ve bir köpek kızağı aldım. Ancak gizli yeteneğimi orada bulamadım. Kızağın arkasındaki yükselticiye asılarak kızağı frenleme gücüne sahip değildim. Dengemi kaybettim ve dik bir yokuş aşağı yoluma devam ettim.

Köpekler kaçtı ve aptal etoburları evde kızaklara ve prangalara sarılmış buldum. Birbirlerini kana ısırmışlardı, bu yüzden veterineri kapıp köpeklerden birini tekrar tedavi ettirmek zorunda kaldım. Umutsuz olabilirdim kallunaat – Danimarkalılar için Grönlandca.

Buna rağmen, köpeklerle deniz buzuna çıkıp inanılmaz güzel manzaranın ve huzurun tadını çıkarmanın harika olduğunu düşündüm. Hayatın hiç bu kadar mevcut hissetmediği anlar sağladı.

Kuzey Kutup Dairesi'nin kuzeyinde, kış döneminde güneş ufkun üzerine çıkmaz. Ancak diğer yandan yazın günün 24 saati güneşin parladığı bir dönem vardır.

Pek çok insan karanlık zamanının karanlık olduğu anlamına geldiğini düşünür, ancak durum böyle değildir. Güneş ufukta gelmese de gün ortasında alacakaranlık olur ve ay aydınlanır. Geçmek için hala uzun bir zaman olabilir ve neredeyse en karanlık zamanda sığınağa giriyordum.

Konebåden'de bir gezide

Kısa Kutup yazının, ışığın ve gece yarısı güneşinin tadını sonuna kadar çıkarmak gerekiyordu. Biraz dolaşmak için bir motorlu tekne satın aldım ve ona eski Eskimolardan esinlenerek Eşi Teknesi adını verdim. Harika bir denizcilik deneyimine sahip değildim, bu yüzden bir navigasyon kursu ve bir radyo sertifikası aldım ve sonra hazırdım.

Kursa ve sertifikaya rağmen, hala sisin içinde kaybolmayı deneyimledim ve yüksek dalgalarda ve sert havalarda çıktım. Ben de dağlarda ufak bir yürüyüşten sonra tekneye dönmeyi deneyimledim. Ancak, gelgit nedeniyle karada yarı yolda buldum.

Grönland'da komşu Kangaatsiaq kasabasına bir yelkenli yolculuğuna ilk kez çıktığımda, rotayı mantıklı bir şekilde haritada çizmiş ve bir A4 kağıda lamine etmiştim.

Haritayı yakından incelerken, ani bir rüzgar ve vupti geldi - harita gitti. Haritadan hatırladığım kadar rotaya devam ettim ve ülke bilgisiyle elimi denedim. Hala geri dönüş yolunu bulabildiğim sürece, muhtemelen gitmeli, diye düşündüm. Şehrin yüksek anten direğini ileride dürbünle aldığımda, cesaretimi yeniden kazandım ve tam hızda yola çıktım.

Çok geçmeden avcılı bir sandal bana doğru geldi ve kollarını salladı. Bu sıcak bir karşılama değil, sert bir uyarıydı. Kendimi sığ bir alanın ortasında buldum ve teknenin her yerinde, uçurumlar su yüzeyinin hemen altında sıkışmış durumda.

Yerel mahkum, teknede küçük bir çizik bile olmadan beni bölgeden dışarı çıkardı. Daha sonra Grönlandic'de bana unutulmaz bir bok topu verdi, neyse ki pek anlamadım.

Büyük adada, Disko

İşimle bağlantılı olarak öncelikle Grönland'daki Disko Körfezi'nin güneyindeki en yakın kasabaları ziyaret ettim. Qeqertarsuaq en sık ziyaret ettiğim yerlerden biriydi. Anakaradan yaklaşık 8.500 kilometre uzaklıkta bulunan 100 km²'lik Disko adasındaki tek şehirdir.

Adanın büyük kısımları, 25-65 milyon yıl önce volkanik faaliyetin yarattığı yüksek dik bazalt dağlarından oluşmaktadır. Açık havalarda ada, Disko Körfezi'ndeki tüm kasabalardan görülebilir. Qeqertarsuaq, körfezin hemen aşağısında güzel bir konuma sahiptir ve arkasında görkemli bir görünümde bazalt dağları yükselir.

Şehirde dolaşırken mahkum yaşamının atmosferini çabucak hissediyorsunuz. Şehir, Grönlandik bir şehrin olabileceği kadar dağınık ve otantik. Köpekler ve kızaklar arasında balık ve et için kurutma rafları, gerilmiş fok derileri, ağlar, şamandıralar ve kanolar bulunur.

Ziyaretlerimden birinde körfezde bir balina mahsur kalmıştı ve kimse onu yakalayamadığı için kamu malıydı. Haber şehir içinde bir bozkır yangını gibiydi ve insanlar bir elinde bir kasap bıçağı, diğerinde bir küvetle uzaklaştı. Bedava bir balina yağı parçası olma ihtimalinin sevinci harikaydı.

Havalı inuit

Yılda 1-2 kez tüm köylere gitmemiz ve dışarıdaki evlerdeki az sayıdaki kiracıya bakmamız gerekiyordu. Aynı zamanda, inşaatçılara rehberlik etmem ve ev inşaatlarının çizimlerini anlamalarına yardımcı olmam gerekiyordu. Kendi kendini inşa edenler, kendilerini inşa etmeleri gereken bitmiş bir bina montaj setinde yeni bir kendi kendine inşa edilen ev için başvurabilecek yerel avcılardır.

Qeqertarsuaq'tan Kangerluk köyüne gittik ve kışın orada bir kar motosikletiyle gittik. İnanılmaz derecede soğuk bir yolculuktu. Burun deliklerindeki kaşlar, kirpikler ve hatta küçük kıllar donarak dondu, ama her zaman dört gözle beklediğim bir yolculuktu çünkü tüm yolculuk inanılmaz derecede güzel bir manzaradan geçiyor.

Kangerluk, Grönland'daki en küçük yerleşim yerlerinden biridir. Orada yaklaşık 50 kişi yaşıyor ve Qeqertarsuaq'a yaklaşık 40 kilometre uzaklıkta bulunuyor. Burası tuzakçılardan oluşan mini bir topluluktur ve yerleşim yerinde, en gerekli günlük eşyaları satın alabileceğiniz tek bir küçük dükkan vardır, aksi halde satılmadığı için şanslıysanız. Ayrıca aynı binada kilise, halkevi, okul ve köy ofisi bulunmaktadır.

Kiracılardan biri olan Ağustos geldiğinde köy bürosunda ziyaret saatlerimiz vardı. August bana pencerelerinde bir sorun olduğunu söyledi, ben de onu bakmak için eve götürdüm. Kısa süre sonra, camın oturması gereken yerde plastik bir sarkık ve çırpınan fark ettim.

"Burada ne oldu, Ağustos?" Diye sordum.

"Birkaç ay önce biraz sarhoş oldum ve bu konuda sinirlendim" diye yanıtladı ve açıkçası pencereden dışarı çıkmak zorunda kaldı. Evin içindeki duvarlardan buz sarkıtları sarkıyordu ama mutfak masasının üzerinde birkaç boş schnapps şişesi vardı, yani belki de donmaya dayanıklıydı.

Qeqertarsuaq'a döndüğümde, yerel usta marangozla konuştum ve onu August'un evinin pencerelerine yeni cam koyması için tuttum.

"Ağustos donması konusunda endişelenmenize gerek yok. Her şeyden biraz alışık," diye açıkladı marangoz. "Qeqertarsuaq'a gittiğinde tüm yolu yürüyor ve nehri geçmek zorunda kaldığında, ıslanmasınlar diye kıyafetlerini çıkarıp başının üzerine giyiyor."

Grönland: Farklı bir yaşam tarzı

Konu doğada dolaşmaya geldiğinde havalı olan sadece Grönlandlıların ataları değildi. Büyük teknolojik icatlara katkıda bulunduğu veya ortak ekonomilerini yönetebildiği ve birçok sosyal sorunu çözdüğü bilinen bir insan değil. Ancak bunu söylemişken, Grönlandlı doğa bilimcilerinin sert Arktik doğasında bin yıl boyunca hayatta kalabilmeleri son derece takdire şayan bir başarıdır.

Oradaki etkimiz iyi ve kötü üzerinde açık. Zaman zaman çok sorunlu olabilen, ama aynı zamanda şaşırtıcı derecede pragmatik olabilen küçük bir topluluktur.

Bazıları oraya ada kömürü getirir ve bazen yeni gelenler geri dönüp bir sonraki uçağa binmek isterler. Diğerleri için - ben dahil - doğa ve kültür ruhu o kadar derinden işledi ki Grönland'ı asla tamamen bırakamazsınız.

Entegre olup olmadığımı bilmiyorum. Ama hem Danimarkalılar hem de Grönlandlılar olmak üzere çok sevdiğim birçok sevimli insanla tanıştım.

Gittiğimden beri uzun yıllar geçti Kalaallit NunaatDanca'ya çevrilen "insan ülkesi" anlamına gelir ve yeniden birleşme zamanıdır. Bu nedenle bir bilet aldım ve bu yaz oraya tatile gidiyorum. Ve gerçekten dört gözle bekliyorum!

Tanrı Grönland'a seyahat.

Grönland'da ne deneyimlemelisiniz?

• Nuuk
• Nordlys
• Köpek kızağı
• Disko Koyu
• Ilulissat'taki buz fiyordu

---

Biliyor muydunuz: İşte Avrupa'nın en çok güneşli saatlere sahip 7 şehri

7: Fransa'da Nice – ayda 342 saat
6: Valencia, İspanya – 343 saat/ay
Haber bültenine kaydolarak 1-5 arasındaki sayıları hemen alın ve hoş geldiniz e-postasına bakın:

Bültene şimdi kaydolun ve ücretsiz bir e-kitap alın, en sevdiğiniz yerler için seyahat ipuçları alın ve seyahat ödülleri kazanın

Bülten ayda birkaç kez gönderilir. Bakın veri politikası burada.

Eğer insansanız bu alanı boş bırakın: