San Cristóbal'dan Zanzibar'a: En iyi 5 seyahat deneyimim

San Cristóbal'dan Zanzibar'a: En iyi 5 seyahat deneyimim tarafından yazılmıştır Üçgen Sogaard

En iyi destinasyonlar - San Cristóbal'dan Zanzibar'a

Bazen ziyaret ettiğim en iyi yerin neresi olduğu sorulur. Bir düşünce seli başlatıyor çünkü yavaş yavaş dünyanın birkaç köşesini deneyimledim ve bu da seçim yapmayı zorlaştırıyor.

İşte ziyaret ettiğim ve geri dönmek istemediğim en iyi beş yer.

San Cristóbal, Meksika

San Cristóbal i kasabasına giden uzun otobüs yolculuğu Meksika dolambaçlı yollar boyunca bizi kelimenin tam anlamıyla bulutların üzerine çıkarıyor. Her şeye değdiği ortaya çıktı ve temiz dağ havası yüzümüze çarptığında toplu hareket hastalığı anında iyileşiyor.

Meksika'nın Chiapas eyaletinde, Sierra Madre sıradağlarının 2000 metreden daha yukarısında bulunan San Cristóbal'a yeni vardık. Burada, serin hava, ülkenin tropikal iklimiyle canlandırıcı bir tezat oluşturuyor.

San Cristóbal, İspanyollar tarafından kuruldu fatih Harika tarzdaki kalıntıları büyüleyici mimaride günümüze kadar yaşıyor. Burada Arnavut kaldırımlı dar sokaklarda yürümek başlı başına bir deneyimdir.

Meksika'nın renk sevgisi, eski bir kolonyal şehir olan San Cristóbal'a kişisel damgasını vuruyor: Renkler. Her yerde. Gökkuşağı gibi boyanmış bir şehir. Vay. Benim gibi bir İskandinav için büyüleyici ve biraz gerçeküstü bir manzara.

Ancak, özellikle San Cristóbal'ın zaman içinde gezginlere neden bu kadar büyük bir çekiciliği olduğunu hemen anlıyorum. Bu alçak ve canlı binalar, küçük dükkanların sokaklarda yan yana olduğu şehrin sosyal alanının çerçevesini oluşturuyor.

Burada Maya Kızılderilileri, müzakere becerilerinize gerçekten meydan okuyabileceğiniz ince dokunmuş giysiler, seramikler ve kumaşlar satıyorlar. Ya da özellikle nefis kahvesiyle tanınan Café Carajillo'da bir öğleden sonranın tadını çıkarabilirsiniz.

San Cristóbal'ın çevresi en az şehrin kendisi kadar büyüleyici ve kesinlikle keşfedilmeye değer. Bir günlük gezi, tropikal ormanda bulunan bir Maya harabesi olan Palenque'dir.

Hiyeroglifleri ve gizemli tapınaklarıyla Palenque, yıllardır UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır. Görülmeye değer. Kontrol.

Ama tarihten daha hızlıysanız - ya da sadece benim gibi iyi bir kombinasyon - o zaman Sumidero Kanyonu'nda bir tekne turu apaçık olacaktır. Geniş nehir, 1000 metre yüksekliğindeki kaya duvarları arasında kıvrılır ve tekneden timsahları ve kuşları görebilirsiniz.

Genel olarak, San Cristóbal sadece tavsiye edebileceğim harika bir şehir.

Taş Şehir, Zanzibar

"Mzungu!" diye bağırıyor küçük Afrikalı çocuk, beni işaret ederek ve kıkırdayarak annesinin dükkânının kapısında gözden kayboluyor. Yaklaşık dört ay sonra Zanzibar Tanzanya'da yerel halkın beni hâlâ aramasını artık kişisel olarak almıyorum. beyaz Yavaş yavaş bronzlaşmış cildime rağmen.

Aksine, küçük başkent Stone Town'a değil, bu adaya derinden aşık olduğum için bir gülümseme uyandırıyor. Eski şehir, birbirine girip çıkan dar sokaklardan oluşan bir labirenttir ve birlikte sık sık kaybolduğum labirenti oluşturur.

Şehrin mimarisi, adanın değişen hakimiyetlerinin hikayesini anlatan güzel Anglo - Sakson, Arap ve Hint tarzlarının bir eritme potasıdır.

Takvim baharda yazsa da, tropikal iklim bazı günler boğucu derecede sıcak olabilir. Kıyı kasabasının nüfusu üzerinde yavaş bir hız belirliyor. Kutup direği sabırsızlanırsa derler. Sakin ol.

Güneş masmavi okyanusun içinde yavaş yavaş kaybolurken, sıcaklık biraz düşer ve onu katlanılabilir hale getirir. Forodhani Gıda Pazarı'ndan taze pişmiş ekmek, ızgara balık ve sebzelerin kokusu yavaş yavaş yayılmaya başlıyor.

Rıhtımdaki bu büyük yemek mekanı, titreyen plastik sandalyelere gülerken akşam yemeğinin tadını çıkaran yerliler ve ziyaretçiler için bir mutfak toplanma yeridir. Şu anda şehrin kanlı geçmişini hayal etmekte zorlanıyorum.

Uzun yıllar önce Stone Town yani dünyadaki köle ticaretinin çoğunluğunun toplanma noktası. Angelican Katedrali'nde rehberli bir tur, grafik tasvirlerin ve mahzendeki korunmuş köle odalarının çok hassas olmayanlar için bir deneyim olduğu bu üzücü tarihe dair mütevazı bir fikir verir.

Şehrin sıcağı ve telaşlı altyapısı bunaltıcı hale geldiğinde, Prison Island - 'Prison Island' olarak da adlandırılan küçük Changuu adasına 6 km'lik tekne ile yelken açabilirsiniz.

Ada berrak denizle çevrilidir ve bir zamanlar asi köleleri barındıran hapishane kalıntıları hala ayakta. Ama bence bu ziyareti en özel kılan şey adanın sakinleri - ziyaretçiler arasında tembel tembel dolaşan yüz yaşındaki dev kaplumbağalar.

Xi'an, Çin

Pekin'in kaotik ortamında bir buçuk hafta geçirdikten sonra, şehirden trenle uzaklaşmak çok ihtiyaç duyulan bir mola. Modern yüksek hızlı tren, saatte 300 km'nin biraz üzerinde hızla düz tarlaların arasından uçar. Çin.

Sessizce boş manzarayı seyrederek trenin yolcularına garip bir şekilde büyüleyici görünüyor. Beş saat sonra Xi'an'daki platformda iniyoruz ve gerçeklik bize yine çarpıyor.

Yaklaşık 12 milyonluk nüfusu ile bu şehir aynı zamanda yoğun bir şekilde insanlarla ve her yerde yoğun trafikle doludur. Ama anında fark ettim. Pekin'in aksine, hava berrak görünüyor ve egzoz kokusu neredeyse yok.

Otelimize giderken, otobüs bizi modern yüksek katlı binaların Xi'an'ın güzel şehir merkezinin çerçevesini oluşturduğu şehre götürür - geleneksel gri tuğla duvarların, kırmızı ev kapılarının hakim olduğu dar sokakların bir karmaşası ve açık Yerlilerin çimlerde Tay çi uyguladıkları park alanları. İlçe çevrilidir Çengçiang, daha sonra kiralık tandem bisikletlerle keşfetmeyi seçtiğimiz eski ve iyi korunmuş şehir duvarı.

Xi'an sadece Çin'in eski başkenti değil, aynı zamanda Asya ile Avrupa'yı birbirine bağlayan eski ticaret yolu olan İpek Yolu'nun da başlangıç ​​noktasıdır. Tüccarlar, Arap ülkelerinden buraya bir hac ziyareti yaptılar ve bugün Müslüman Sokağı olarak bilinen yere yerleştiler.

Izgara kuzu ve tavada köfte kokan bu caddeden zahmetli bir şekilde ilerliyoruz. Çin lezzet çeşitlerinin ve Arap baharatlarının mutfak çatışması, Çin'de en iyilerimden biri olarak hatırladığım eşsiz bir yemek deneyimi yaratıyor.

Xi'an çevresindeki alanlar muhteşem dağ manzarası sunsa da, otobüsle şehrin en ünlü cazibe merkezine gitmeyi seçtik: Terracotta Savaşçıları. Burası biraz turist tuzağı olmasına rağmen, İmparator Qin Shihuang'ın mozolesini yüzyıllardır koruyan 8000'den fazla heykeli görmek yine de oldukça etkileyiciydi.

Byron Bay, Avustralya

sırt çantasıyla gezmek gibi Avustralyalılar doğu kıyısı, sık sık kendime bu küçük sahil kasabasının arkadaşlarımla ziyaret etmeyi dört gözle beklemem gereken bir yer olduğunun söylenmesine izin veririm. Ama otobüs bizi ana caddede bıraktığında ilk bakışta biraz kafam karıştı.

Byron Bay, mimari söz konusu olduğunda ne muhteşem ne de özellikle uyumludur ve şehrin açık trafik sorunları vardır. Büyüleyiciliği anlamakta zorlandım. Ama hızla başka düşünceler bulmam gerekiyordu.

Byron Bay görmek için seyahat ettiğiniz değil, hissetmek için seyahat ettiğiniz bir şehir. Birkaç saat sonra, ahırın görünümü önemsiz hale gelir, çünkü yüzeyin altında hippi döneminin geçmiş, huzurlu yaşamı için bir özlem duyulur - ve bu bulaşıcıdır.

Zamanla şehir, "8 ila 16 yaşama" karşı ayaklanan bu rahat yaşam tarzını yaşamak için dünyanın her yerinden seyahat eden modern isyancılar için bir toplanma noktası haline geldi.

Burada yaratıcılık, sanat mağazaları, şehrin etrafındaki renkli grafitiler, sokak müziği ve yerel halk ve ziyaretçiler arasında en azından alternatif kıyafet seçenekleri olarak açıkça gelişiyor ve ortaya çıkıyor.

Günler boyunca, bir sörf tahtası kiraladık ve ağır tahtayı birlikte Clarke's Beach'e taşıdık. Kasaba bir koya boşalıyor ve plajın bu kısmı, koyu mavi denizde sörf becerilerinizi test etmeyi koşulların açıkça gösterdiği birçok yerden sadece biri.

Akşamın ilerleyen saatlerinde gün batımını izlemek için Cape Byron Deniz Feneri'ne giden yolda yürüdük. Deniz feneri, şehrin, kırsal alanın ve havet yürüyüşe değer.

Kulenin arkasındaki dolambaçlı bir yolu takip edip bir buruna çıkarsanız, Avustralya'nın en doğu noktasını gösteren işareti de göreceksiniz.

Avustralya'dan sonra kilo aldım Yeni Zelandaaynı zamanda harika bir seyahat destinasyonu olan - aynı zamanda yalnız gezgin.

Riquewihr, Fransa

Bazı arkadaşlarım muhtemelen benden francophile olarak bahsedecek, çünkü bu ülkeye olan aşkım asla bitmeyecek. Yemek, şarap, müzik, kırsal bölge, yaşam tarzı - Fransa ile ilgili bir şeyler var. Bu nedenle, son varış yerimin kuzeydoğu Alsas bölgesinde olması muhtemelen o kadar da gizemli değil.

Almanya sınırından çok uzak olmayan, 1300 nüfuslu mütevazı bir nüfusa sahip küçük ortaçağ kasabası Riquewihr'dir. Şehir kapısından ilk içeri girdiğimde, yerin neden özel bir şey olduğuna dair hiçbir şüphem yok.

Arnavut kaldırımlı ana cadde, ahşap pencerelerin altındaki balkon kutularından eşit derecede renkli çiçeklerin döküldüğü renkli yarı ahşap evlerle çevrilidir.

Hepsi aynı tarzda dekore edilmiş dar sokaklardan oluşan küçük bir labirent, ziyaretçiler tarafından keşfedilmeyi bekleyen ana caddeden uzağa uzanıyor. Şehrin romantik ve iyi korunmuş çevresi nefes kesici ve bir macerayı anımsatan bir şeye adım atmış gibi gerçek dışı bir his veriyor.

Karanlık akşama doğru inerken insanlar şehrin yemek mekanlarına akın ediyor. Riquewihr, büyüklüğüne rağmen bir dizi seçkin restorana ev sahipliği yapmaktadır. Gurme MasaMutfağı bir Michelin yıldızı ile ödüllendirildi ve yemek severler için görülmeye değer.

Riquewihr tepelik kırsal alan ve yemyeşil üzüm bağları ile çevrilidir, bu da bölgede basit bir sürüşü bütün bir cazibe merkezi haline getirir. Pastoral genel izlenim, şehrin Fransa'nın en güzel şehirleri listesinde olması şaşırtıcı değil. Ve aynı zamanda çok özel bir şey.

Bali, plastik bir cennet

benim izlenimim Endonezya'da Bali kesinlikle fena değil ve yine de dünyaca ünlü ada, geri dönmeme gerek olmayan varış noktası olarak karaya çıktı.

Seyahatimi anlattığımda, insanlar yoğun bir şekilde dinliyor ve kulağa harika bir deneyim gibi geldiğini söylüyorlar ve öyle de oldu. Sabah buzu hafifledikçe yavaş yavaş beliren ormana ve volkanlara bakan ahşap bir verandada sabahınızı içmek çok özel bir şey.

Adanın kaplıcalarını, kutsal su tapınaklarını ve tüm işlerin ritüel olarak yapıldığı Bali'nin huzur dolu varoluşunu deneyimlemek şaşırtıcı. Gökyüzü ve toprağın aynı ateşli kırmızı renklerde durduğu Ubud'un ıslak pirinç tarlalarında gün batımı nefes kesici.

Buradaki her şey zen görünüyor. Ama özellikle bir şeyi görmezden gelmek imkansız olduğu için gerçeklik de bana oldukça hızlı çarpıyor. Bali, kelimenin tam anlamıyla her yere akan küresel atık ve plastik üretiminin kurbanı.

Çukurlu köy yollarında giderken, köprülerin altındaki küçük dereler neredeyse plastikle tıkanıyor. Şehirlerde dolaşırken oluklarda plastik var. Ama en önemlisi, gerçekten acı çeken ada çevresindeki denizlerdir.

Altın sahil şeridi, gelgitle yıkanan plastik döküntü dağlarının altında yavaşça kayboluyor. Benim gibi bir doğa aşığını izlemek canımı yakıyor - o kadar ki geri dönmeme engel oluyor ve kendi çevre bilincimle ilgili düşünceleri ciddi şekilde harekete geçiriyor.

Bali'nin kuzeydoğusundaki otelimde, bir grup çocuğun sahilde birlikte 1,5 ton çöp topladıkları için ödül olarak okul kitapları aldığı bir etkinliği izledim. Sorunun ölçeğini perspektife koyar. 

Bali'yi ziyaret etmek için hala pek çok neden olduğunu düşünmeme rağmen, tam da bu nedenlerle bir ziyaret benim için yeterliydi. Ancak, adanın bir gün altın kumsallarına kavuşacağı ve güzel ve yemyeşil doğanın bozulmadan kalacağı umulabilir.

San Cristóbal – ve dünya

İster San Cristóbal'ı ister diğer favorilerimden birini seçin, dünyaya harika bir yolculuk yapın.